haaai
oke dus kheb nen hoop te vertelle, maar kmoet er gewoon aan beginnen.
is er nog wel volk geintreseerd in wa wij te vertelle hebbe?
kwil genen ele brief type zonder da iemand da leest :)
fotos kome ook nog. waarschijnlijk morge dan gaan ik naar de bib en daar is internet gratis.
dus laat wete of ge et wilt wete.
greetz jonathan
woensdag 22 april 2009
maandag 20 april 2009
twerd toch nog is tijd eh
hello
ja tis weer effe gelede da we nog is iets hebbe geschreve op den blog. zal er nu mijnen tijd dan maar voor nemen, da hebbe we hier toch zat.
sins het laatste bericht is er al weer een maand voorbij gegaan, halfweg onze trip.
de eerste 2 weken nadat we bij bryan zijn weg gegaan zijn we naar wolfville gegaan en hebben daar voor een 2de keer gewwooft, op deze "boerderei"maaken ze yurt's, dat zijn mongoolse hutten, gemakelijk op te zetten en af te breken. we sliepen in onze yurt in het bos en overdag hielpen we met het bouwen ervan. we moesten hout schaven, schuren, olien... de 3de dag in de yurt was jonathan ziek en heb ik dubbel zo hard moete werke. alle bomen die allex omzaagde moest ik uit het bos dragen en dan in de namiddag naar het huis sleeen , er lag nog genoeg sneuw. door deze inspanningen en ook doordat het gemakkelijk over te krijgen was werd ik de volgende dag ziek. jonathan was al terug genezen.bij mij duurde het dan ook maar 1 dag en een extra om wat te bekomen, alle geluk.
het eten dat we hier voorgeschotelt kregen was echt goe, da mocht ook wel want we moeste hard werke. de laatste avond hebbe we zelfs kreeft gegete.
we hebben hier ook onze ijge ahorn siroop gemaakt. eerst moet ge een tap in de stam van de boom steken en het sap verzamelen. dam moet ge het sap koken tot er nog maar 1/40 van overblijft. klaar. natuurlijk heb ik ons potje siroop int station uit mijne rugzak late valle. spijtig!!
na onze nieuwe ervaring van yurts bouwen hebben we besloten om ons op te splitsen voor een tijdje, als ge te lang op elkanders lip leeft dan gaat da op den duur ni meer zo goed. dus ben ik vrijdag 3 april in halifax op de trein naar niagra falls gestapt naar, na twee dagen op de trein ben ik daar aangekomen en ben k naar een metal optredeke geweest, 5 pippos hun ding aant doen voor een minie publiek, ben derna met een paar van die gaste wa gaan rondrijde in hunne auto. ja da is die hun bezigheid na twee uur as het feeste er op zit, wa rond rijde, nen hamburger gaan ete en nog een "pilske" drinke.
de volgende morge ben ik dan naar de fals gaan zien, ja ze zijn echt wel groot ze. aleen spijtig da the maid of the mist nog ni aant varen was anders wast nog indrukwekkender geweest.
na de falls heb ik de trein terug naar toronto genomen, daar 3 dagen rondgetafelt en in het hostel geslapen. in het hostel ben ik ne kerel tege gekomen die we in kelowna 4 weken voordien ook al ontmoet hadden. maar de grote steden da is ni zomijn ding dus ben ik daar dan ook ni lang gebleven.
heb dan de bus naar sudburry genomen( een 4 uur rijden)en van daaruit beginne liften naar edmonton waar de auto op mij stond te wachten. deze 3300 km heb ik in 3 dagen afgelegt, lijkt mij dak wel goe gelift heb dan. onderweg heb ik veel dode beeste langs de weg zien ligge, zoals herte coyotes stinkdieren honden vogels. natuurlijk ook veel levende beeste gezien , herte coyotes antylopen byzons havikken arenden buizerts... ook een bos dat helemaal verwoest was door een ijsregen, alle bomen omgebogen en of afgebroken(ijgelijk wel een grappig zicht). een ander bos was vernietigt door een bosbrand, een half uur rijden voordat er terug levende bomen van normale hoogte te zien waren.
in edmonton heb ik de auto opgepikt en 80 km noordwaarts gereden waar ik hem op het erf van een boer heb gezet om dan verder noordwaarts te liften. dit gewoon om het noorderlicht te zien. het duurde 2 dagen om nog is een 1000 km af te leggen tot in enterprice, een dorpje dicht bij yelowknife in de north west teretories. da is al het verste noord dak al in mijn leve ben geweest, jipie. daar was het dan ook terug kouder. terwijl het in edmonton al lekker warm aant worde is. we kunne hier ijndelijk ook in onze t-shirt rondlope. in het noorde heb ik 3 keer het poollicht kunne waarnemen , niet zoals op de postkaarten maar toch wel knap en vrij psichedelysch.
ben dan in nog is in twee dagen terug naar de auto gelift. bij de boer waar ik de auto had gezet kan ik nu een paar weke werken, met de traktor rijden en graan zaaien. vrindelijke duitsers die hier 7 jaar geleden zijn kome wonen. groot gezin met 6 kinderen, de outste is 14 en en de jongste 1.5, vrij druk wel.
voila da wast,
tot de volgende
lorin
ja tis weer effe gelede da we nog is iets hebbe geschreve op den blog. zal er nu mijnen tijd dan maar voor nemen, da hebbe we hier toch zat.
sins het laatste bericht is er al weer een maand voorbij gegaan, halfweg onze trip.
de eerste 2 weken nadat we bij bryan zijn weg gegaan zijn we naar wolfville gegaan en hebben daar voor een 2de keer gewwooft, op deze "boerderei"maaken ze yurt's, dat zijn mongoolse hutten, gemakelijk op te zetten en af te breken. we sliepen in onze yurt in het bos en overdag hielpen we met het bouwen ervan. we moesten hout schaven, schuren, olien... de 3de dag in de yurt was jonathan ziek en heb ik dubbel zo hard moete werke. alle bomen die allex omzaagde moest ik uit het bos dragen en dan in de namiddag naar het huis sleeen , er lag nog genoeg sneuw. door deze inspanningen en ook doordat het gemakkelijk over te krijgen was werd ik de volgende dag ziek. jonathan was al terug genezen.bij mij duurde het dan ook maar 1 dag en een extra om wat te bekomen, alle geluk.
het eten dat we hier voorgeschotelt kregen was echt goe, da mocht ook wel want we moeste hard werke. de laatste avond hebbe we zelfs kreeft gegete.
we hebben hier ook onze ijge ahorn siroop gemaakt. eerst moet ge een tap in de stam van de boom steken en het sap verzamelen. dam moet ge het sap koken tot er nog maar 1/40 van overblijft. klaar. natuurlijk heb ik ons potje siroop int station uit mijne rugzak late valle. spijtig!!
na onze nieuwe ervaring van yurts bouwen hebben we besloten om ons op te splitsen voor een tijdje, als ge te lang op elkanders lip leeft dan gaat da op den duur ni meer zo goed. dus ben ik vrijdag 3 april in halifax op de trein naar niagra falls gestapt naar, na twee dagen op de trein ben ik daar aangekomen en ben k naar een metal optredeke geweest, 5 pippos hun ding aant doen voor een minie publiek, ben derna met een paar van die gaste wa gaan rondrijde in hunne auto. ja da is die hun bezigheid na twee uur as het feeste er op zit, wa rond rijde, nen hamburger gaan ete en nog een "pilske" drinke.
de volgende morge ben ik dan naar de fals gaan zien, ja ze zijn echt wel groot ze. aleen spijtig da the maid of the mist nog ni aant varen was anders wast nog indrukwekkender geweest.
na de falls heb ik de trein terug naar toronto genomen, daar 3 dagen rondgetafelt en in het hostel geslapen. in het hostel ben ik ne kerel tege gekomen die we in kelowna 4 weken voordien ook al ontmoet hadden. maar de grote steden da is ni zomijn ding dus ben ik daar dan ook ni lang gebleven.
heb dan de bus naar sudburry genomen( een 4 uur rijden)en van daaruit beginne liften naar edmonton waar de auto op mij stond te wachten. deze 3300 km heb ik in 3 dagen afgelegt, lijkt mij dak wel goe gelift heb dan. onderweg heb ik veel dode beeste langs de weg zien ligge, zoals herte coyotes stinkdieren honden vogels. natuurlijk ook veel levende beeste gezien , herte coyotes antylopen byzons havikken arenden buizerts... ook een bos dat helemaal verwoest was door een ijsregen, alle bomen omgebogen en of afgebroken(ijgelijk wel een grappig zicht). een ander bos was vernietigt door een bosbrand, een half uur rijden voordat er terug levende bomen van normale hoogte te zien waren.
in edmonton heb ik de auto opgepikt en 80 km noordwaarts gereden waar ik hem op het erf van een boer heb gezet om dan verder noordwaarts te liften. dit gewoon om het noorderlicht te zien. het duurde 2 dagen om nog is een 1000 km af te leggen tot in enterprice, een dorpje dicht bij yelowknife in de north west teretories. da is al het verste noord dak al in mijn leve ben geweest, jipie. daar was het dan ook terug kouder. terwijl het in edmonton al lekker warm aant worde is. we kunne hier ijndelijk ook in onze t-shirt rondlope. in het noorde heb ik 3 keer het poollicht kunne waarnemen , niet zoals op de postkaarten maar toch wel knap en vrij psichedelysch.
ben dan in nog is in twee dagen terug naar de auto gelift. bij de boer waar ik de auto had gezet kan ik nu een paar weke werken, met de traktor rijden en graan zaaien. vrindelijke duitsers die hier 7 jaar geleden zijn kome wonen. groot gezin met 6 kinderen, de outste is 14 en en de jongste 1.5, vrij druk wel.
voila da wast,
tot de volgende
lorin
Abonneren op:
Posts (Atom)